استانداردهای حسابداری دارایی ها و کاربردهای آنها
مقدمه ای در مورد استانداردهای حسابداری دارایی ها
استانداردهای حسابداری دارایی ها توسط سازمان حسابرسی ایران تهیه شده اند و بخشی از استانداردهای کلی حسابداری هستند. این استانداردها به شرکت ها در تهیه صورت های مالی و گزارش های مختلف کمک می کنند. به عبارت دیگر، استانداردهای فوق، ساختار مربوط به گزارش های دارایی ها را شکل می دهند. بدین ترتیب، این گزارش ها در سازمان های دولتی مختلف قابل استفاده هستند و سرمایه گذاران نیز می توانند به اطلاعات آنها اعتماد کنند. در ادامه، استانداردهای حسابداری دارایی ها و کاربردهای آنها را بررسی خواهیم کرد.
دارایی در مبحث حسابداری دارایی ها به چه معنا است؟
در هنگام حسابداری دارایی های یک شرکت، تمامی منابعی که شرکت بر آنها کنترل دارد و می تواند از این منابع سودی را کسب کند، به عنوان دارایی به حساب می آیند. دارایی ها بر اساس استانداردهای حسابداری در 2 گروه جاری و غیر جاری قرار می گیرند. دارایی های جاری منابعی هستند که با گذشت حداکثر 1 سال به پول نقد تبدیل می شوند اما دارایی های غیر جاری در کوتاه مدت قابل تبدیل به پول نقد نیستند. محصولات تولیدی توسط یک شرکت و پول نقد، دارایی های جاری به حساب می آیند و تجهیزات و ساختمان شرکت، دارایی های غیر جاری هستند.
معرفی استانداردهای حسابداری دارایی ها
در استانداردهای حسابداری، 6 مورد مربوط به دارایی ها هستند که ما در این بخش به توضیح آنها خواهیم پرداخت. استانداردهای حسابداری دارایی ها عبارتند از:
استاندارد شماره 8 حسابداری دارایی ها
استاندارد شماره 8 حسابداری دارایی ها مربوط به موجودی محصولات تولید شده توسط شرکت است. مطابق با این استاندارد، محصولات تولید شده باید ابتدا مطابق با ارزش تمام شده، در گزارش ها ثبت شوند و پس از پایان یافتن دوره مالی، این محصولات با ارزشی پایین تر از بهای تمام شده محاسبه می گردند. هدف از این کار، جلوگیری از افزایش غیرمجاز هزینه محصولات تولیدی است.
استاندارد شماره 11 حسابداری دارایی ها
یکی دیگر از استانداردهای حسابداری دارایی ها، استاندارد شماره 11 است. این استاندارد به دارایی های مشهود مربوط می شود. مطابق با استاندارد شماره 11، تمامی دارایی های مشهود از قبیل تجهیزات کارخانه، ساختمان کارخانه و… باید در صورت ها و گزارش های مالی ثبت شوند. هدف از وجود این استاندارد، محاسبه میزان دارایی های مشهود و افزایش یا کاهش میزان آنها در طول زمان است. به عنوان مثال، تجهیزات صنعتی یک کارخانه ممکن است در اثر گذشت زمان، مستهلک شوند و ارزش آنها کاهش پیدا کند. همچنین، ممکن است با خرید تجهیزات جدید یا انتقال محل فعالیت شرکت به ساختمانی جدید، ارزش دارایی های مشهود افزایش یابد.
استاندارد شماره 14 حسابداری دارایی ها
استاندارد شماره 14 حسابداری دارایی ها مربوط به انواع اجاره ها است. اگر ساختمان محل فعالیت یک شرکت یا تجهیزات آن اجاره ای است، باید این موضوع در ترازنامه ذکر شود.
یکی دیگر از استانداردهای حسابداری دارایی ها، استاندارد شماره 17 است. این استاندارد به دارایی های نامشهود مربوط می شود. مواردی مانند حق ثبت اختراع، حق ثبت برند و…، دارایی های نامشهود هستند. مطابق با استاندارد حسابداری شماره 17، سرمایه های نامشهود باید قابل محاسبه باشند. هدف از وجود این استاندارد، ثبت درآمدهایی است که از دارایی های مشهود به دست نمی آیند.
استاندارد شماره 26 حسابداری دارایی ها
استاندارد شماره 26 حسابداری دارایی ها مربوط به سرمایه هایی است که غیر ریالی هستند. به عنوان مثال، اگر شرکتی محصولاتش را در خارج از کشور ایران با دلار می فروشد و یا مواد اولیه را با پرداخت دلار خریداری می کند، باید مجموع درآمدها و مخارج دلاری خود را به ریال تبدیل نماید و در صورت های مالی ثبت کند.
استاندارد شماره 27 حسابداری دارایی ها
استاندارد شماره 27 حسابداری دارایی ها مربوط به کاهش یافتن ارزش سرمایه است. به عنوان مثال، اگر تجهیزات یک شرکت در اثر مرور زمان با کاهش ارزش مواجه شوند یا درآمد یک شرکت به دلیل افت ارزش دلار، کاهش یابد، این موارد باید در ترازنامه و صورت های مالی ذکر گردند.
کاربردهای استانداردهای حسابداری دارایی ها
کاربردهای استانداردهای حسابداری دارایی ها را می توانیم به صورت زیر بیان کنیم:
| ردیف | کاربردهای استانداردهای حسابداری دارایی ها |
| 1 | تهیه صورت های مالی جهت ارائه به سازمان های دولتی |
| 2 | تهیه گزارش های مالی برای مدیران و سرمایه گذاران شرکت ها |
| 3 | انجام فرآیند های حسابرسی به صورت حرفه ای و دقیق |
| 4 | محاسبه میزان مالیات به صورت دقیق |
سخن پایانی در مورد استانداردهای حسابداری دارایی ها
استانداردهای حسابداری دارایی ها شامل 6 مورد هستند که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفتند. این استانداردها به شما در تهیه صورت های مالی کمک می کنند. همچنین، با استفاده از استانداردهای فوق، می توان گزارش هایی را تهیه کرد که قابل ارائه به سرمایه گذاران و مدیران هستند.




